ایام غبر فراغت!!

سلام

در روزهایی که به شدت کارها و کلاسهای عقب مانده ذهنم رو مشغول کرده بود، سه روز لذت و خوشی و شادی و آرامش عمیق در طبیعت غنیمت بزرگی بود که خدای مهربون بهم هدیه داد.

میترسیدم خاطرات اون ایوان و اون فضا حالم و خراب کنه و دلتنگی م رو بیشتر، اما خدا رو شکر ترس بیهوده ای بود. چون میم باعث میشد اصلا نتونم به هیچی غیر از آرامش فکر کنم.

شاید توی این مدت به هیچی به این اندازه فکر کردم که:" داشتن مایملک، یعنی ریشه دواندن در خاک. و من آدم خاک نیستم. بال پروازم شکسته میشه. و چقدر دوست دارم این رهایی رو... رها رها رها من..."

به یاد:  پرنده ی سفید و آزاد دره که خاطره ی عقاب بلند پروازم رو برام زنده کرد...