دلم نمی خواهد باور کنم مردهای ایرانی بد هستند

سنگ صبور محترم

من دختری هستم ۲۶ ساله شاغل و متولد تورونتو کانادا. در مرکز شهر نزدیک محل کارم زندگی می کنم. به محیط های ایرانی زیاد نمی روم ولی از مرد ایرانی خوشم می آید ولی مشکلی در این باره دارم که امیدوارم کمکم کنی.

من یا به طور مستقیم و یا از طریق اینترنت تاکنون با ۳ مرد حدود همسن و سال خودم اشنا شدم. دو بار از آن موارد شاید می رفت که کمی جدی شود و حتی رابطه ما به سکس هم کشید ولی در هر ۳ مورد شاهد بودم که مردهای که آشنا شدم به راحتی و خیلی سریع اظهار علاقه  می کنند و خیلی آشکار و واضح نشان می دهند که خیلی از من خوش شان آمده است ولی وقتی رابطه می تواند جدی تر شود یکدفعه یا غیب شان می زند یا بهانه ای می آورند و دوستی به پایان می رسد. دلم نمی خواهد باور کنم که مردهای ایرانی بد هستند؟

 

آوای عزیز

این مورد که اشاره کردی فقط مختص مردان ایرانی نیست و راه حلش هم بدبینی و بی اعتمادی به مردان نیست. این مشکل یا این رفتار مدام در رسانه های دیگر نیز منعکس می شوند.

ما مردان برای تشویق و جذب زنان برای شروع آشنایی، بیش از حد سنگ تمام می گذاریم و حتی خیلی جنتلمن، مهربان و ولخرج  می شویم تا دوستی با یک زن را به دست آوریم. نکته های اساسی از این به بعد به نسبت تربیت و خصلت مردها بسیار متغیر است ولی چند دلیل اصلی برای این کار مردان وجود دارد که دانستنش می تواند مفید باشد.

برای ما مردان، کشمکش های آشنایی و احساس شکار و دستیابی به یک زن، خیلی خیلی جذاب است. احساس برتری و قدرت شخصیت و حس اعتماد و غرورمان را خیلی زیاد می کند. این نوع موفقیت ها در دوره های مختلف سنی فواید مختلف حتی هورمونی و ضد افسردگی برای ما ایجاد می کند. در شغل و حرفه مان، ریسک پذیرتر می شویم. اجتماعی تر می شویم.

برای همین در بسیاری از موارد خیلی راحت از هر وسیله ای برای پیروز شدن و گرفتن بله اولیه زنان استفاده می کنیم. متاسفانه چنان در این بازی تقریباسالم و معمولی غرق می شویم که وقتی به پایان این آرزوی ساده می رسیم متوجه نمی شویم که طرف مقابل، ما را عمیقا باور کرده است. باور و اعتمادی که می تواند ضربه سنگین روحی برایش باشد.

موردی که خیلی از ما مردهای معاصر برایش حساسیت به خرج نمی دهیم این است که برای دستیابی به توجه و علاقه اولیه زنان از رفتار و ابراز علاقه مربوط به دوره عشق و تعهد طولانی و واقعی استفاده می کنیم. البته بخشی از ما مردان دقیقا می دانیم که چه می کنیم و قرار و نیت مان رسیدن به یک صمیمت مصنوعی است که منجر به رابطه جنسی شود. به هر حال این نیت نیز چون به بخشی از توقع زندگی جدید تبدیل شده است نباید باعث ایجاد بدبینی و عدم اعتماد شود.

راه حل هیچ مسئله ای نفی کل پدیده نیست چون بدبینی و تنفر اگر همگانی و مسلط می شد نسل بشر هم منقرض می شد. راه حل در شناخت بیشتر ما مردان است تا دچار کمترین ضربه عاطفی بشوید. تجربیاتی که داشتی را به کار بگیر و سعی کن با دقت بیشتری رقتار کنی تا مردانی با نیت های بسیار بازیگوشانه و گذرا، حساب کار دست شان بیاید و به رفتار فوق  ادامه ندهند.

برای همین توصیه می کنم  زمان بیشتری به هر دوستی بدهی. در ایجاد رابطه صمیمی و سریع در ملاقات های اولیه پرهیز کنی بویژه از بودن در محیط های که امکان توسعه رابطه عاطفی و حتی جنسی بیشتر است. مردانی که علاقه شان جدی نباشد در قدم های اول دلسرد می شوند و به نوعی چهره و نیت اولیه شان را نشان خواهند داد.

نکته مهم این است که اگر دقت لازم را نداشته باشی و تحت تاثیر ابراز علاقه های دوست داشتنی شان در قدم های اول قرار بگیری حتی مردانی که به طور صادقانه از شخصیت و حالت زنانه ات خوش شان آمده است نیز اگر سریع به آنچه که طبیعتا همیشه می خواهند دست یابند بهای چندانی به عمق بخشیدن به رابطه جدی نمی دهند.

ما مردان موجودات غیرعادی نیستیم و بسیاری از واکنش ها و رفتار ما قابل پیشبینی، تصحیح و تاثیر خواهد بود. من نمی گویم به حربه قدیمی ناز و پنهان کردن هر نوع احساس و حتی سرکوب میل جنسی خودت پناه ببری. فقط می گویم بدانی هر قدمی که بر می داری آگاهانه باشد و بپذیری که انواع مرد با انواع انگیزه ها در اولین ملاقات ها به طور کاملا طبیعی، به تعریف و تمجید تو خواهند پرداخت.

مجله مرد روز