ترومای عاطفی

سلام

پنج مرحله اساسی برای التیام بخشیدن به ضربه های روحی :

1- بررسی کردن: بررسی دقیق ماهیت زخم روحی.
2- ابراز کردن: تخلیه مقداری از احساساتی که به وسیله ضربه روحی ایجاد شده است.
3- پذیرش تسلی: پذیرش حمایت ها و تشویق های دیگران.
4- جبران کردن: یافتن راهی برای جبران خسارت.
5- تحلیل کردن: بررسی زخم در چارچوبی بزرگتر.

دو مرحله تقویتی :

6- کانالیزه کردن: استفاده سازنده از این تجربه برای کمک به خود یا دیگران.
7- عفو و بخشش:بخشیدن فردیاموقعیتی که باعث ضربه روحی شده و بستن پرونده آن به طورجدی
ترتیب این مراحل بسیار با اهمیت است.بعضی از این مراحل هم پوشی دارند.تجربه نشان داده است که  عدم تکمیل هریک از این مراحل باعث التیام ناقص زخم خواهد شد.

پنج نکته وجود دارد که اگر در برخورد با ضربه های زندگی مورد توجه قرار گیرد نتیجه ای مطلوب به دنبال خواهد داشت.

１- در برابر ضربه ها واقع بین باشیم.
２- هنر روبرو شدن و پیکار با ضربه های سخت را فرا گیریم.
３- ضربه های زندگی را تجربه آموزی تلقی کنیم.
４- شوخ طبعی و داشتن نگرشی طنز آمیز، را در لحظات دشوار زندگی از یاد نبریم.
５- یک روحیه ی نیرومند را در خود پدید آوریم.


کمک به فردی با ضربه روحی و روانی

دانستن اینکه چگونه برای کمک به یک دوست که دچار یک تجربه آسیب زا و یا ناراحت شده عمل کنیم کار مشکلی است ، اما حمایت شما می تواند یک عامل بسیار مهم در بازیابی او باشد.


شفا از ضربه عاطفی یا روانی طول می کشد . به یاد داشته باشید که پاسخ همه به ضربه متفاوت است. آیا واکنش دوست خود را در برابر پاسخ خود و یا هر کس دیگری می توان قضاوت کرد.

برای صحبت کردن با آنها در فشار نیستید، اما در دسترس باشد که آنها می خواهند صحبت کنید بتواند روی شما حساب کنند. بگذارید احساس کنند شما هر زمانی که آنها بخواهند گوش شنوایی برای آنها هستید. آنها را به شرکت در ورزش ، دیدار از دوستان و دنبال سرگرمی و فعالیت های دیگر که برای آنها لذت بخش است تشویق نمایید. نگاهی به کلاس های آمادگی جسمانی با هم و یا تعیین تاریخ ناهار به طور منظم با دوستان داشته باشید.

ویژگی های تسلی دهنده ایده آل

• واقعاً به فرد و سلامت او اهمیت می دهد.
• می تواند محبت خود را به طور لفظی یا بوسیله رفتارهایش نشان دهد.
• می تواند احساس هم دردی کند و حتی اگر تجربه ای مشابه نداشته است باید
احساسی مشابه در گذشته تجربه کرده باشد، مانند: " می دانم احساس تحقیر شدن چگونه
است."
• احساسات را همانگونه که هست می پذیرد و نمی گوید که چه احساسی باید
داشته باشی، مانند" نباید غمگین باشی تازه باید خوشحال هم باشی که از دستش خلاص شدی" ، یا
" اصلا نمی فهمم تو چرا عصبانی شدی،این مسئله که به تو ارتباط نداشت".
• به قضاوت نمی نشیند و اگر فکر کند اشتباه از خود فرد بوده در این مورد سکوت می کند.
• شنونده خوبی است و در طی انجام این مرحله فرد را با خاطرات یا داستان های زندگی خود
مشغول نمی کند و دائماً به نصیحت کردن نمی پردازند.
• انتظار جبران ندارد.
• آن قدر قاطعیت دارد که اگر نمی تواند یا نمی خواهد کمک کند صراحتاً می گوید.
• مسئولیت پیامدهای ناشی از کمک را می پذیرد، مثلاً می گوید: " نگران نباش با اضافه
کاری زمان از دست رفته را جبران می کنم ".
• وقت،عاطفه و توان جسمی لازم برای تسلی دادن دارد.
برای تقویت عزم خود به منظور درخواست کمک از دیگران، مزایای تسلی دادن به دیگران را با خود مرور کنید.


به یاد داشته باشید واکنش به تروما در افراد مختلف متفاوت است و نیاز به صبر و حوصله بالا دارد.

برگرفته از: سایت روان