نرجسِ امام هادی جان
سلام
همیشه این جور مواقع به یه حس عجیب ِ سردرگمی دچار میشم.
اینکه، نمیدونم کدومشون رو بیشتر دوست دارم.
اینکه هِی یکی یکی میان جلوی چشمم رو دیگه نمیتونم چشمم رو ازشون بردارم... و بعد بعدی و بعدی و بعدی...
حس عجیبیه...
فقط اینو میدونم که به طرز عجیب غریبی و حدی که بی حدِ همشون رو خییییلی دوست دارم. و برخی رو بیشتر ;))
غرض اینکه، از دیشب که توی حال و هوای تولد امام هادی جانم افتاده ام، رفقا برام تبریک میفرستند که :" تولد عشقت مبارک"... و اونها میدونن حال منو برای سامرا و در سامرا و .....
حسم نسبت به امام هادی خیلی خیلی با بقیه ی امامها فرق میکنه.
اگه نبودند، کی منو میخرید؟
کی اسم مادری م رو توی مملکت و قوم غریب برام انتخاب میکرد؟
کی برام معلم خصوصی میگرفت که لایق خانوادشون بشم؟
کی من رو من میکرد؟؟
یه حالی ام هااا...
امروز فقط دعا کردم: لطفا منو بکنید همون "نرجس" ی که پسندیدیدش برای خودتون... و چه پسندیدنی....
عااااخخخخ.....
بابی انتم و امی و اهلی و مالی و اسرتی
فما احلی اسمائکم...
آخ........
- ۹۶/۰۶/۱۵