هوس

سلام

میدانی هوس گوجه سبز چاره اش صبر کردن تا رسیدن تابستان امسال بود ،

هوس برف بازی در یک روز سرد زمستانی درمانش صبر کردن برای زمستان سال پیش بود ،

هوس قدم زدن در زیر یک باران بهاری با همان هدفون معروف ، راه چاره اش صبر کردن تا فروردین امسال بود ،

هوس یک دل سیر عکاسی کردن در روز بارانی کنار دریا ...

‎خوب که فکر کردم همه ی هوس های روی زمین چاره داشتند ، همه ی هوس ها به جز هوس تو...

‎و آخرین حیرت زمانی بود که نمیدانستم برای هوس تو را داشتن تا کدام فصل ، تا کدام سال ، تا کدام ماه ، تا کدام روز باید صبر کنم !
‎هوس تو را داشتن برایم همان ماموریت غیر ممکن بود ‎همین.

پویان احدی

تو بگو چگونه؟

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

اَبَوا...

سلام

پسم الله الرحمن الرحیم

وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُواْ هَذِهِ الْقَرْیَةَ فَکُلُواْ مِنْهَا حَیْثُ شِئْتُمْ رَغَدًا وَ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّدًا وَ قُولُواْ حِطَّةٌ نَّغْفِرْ لَکمُ‏ْ خَطَایَاکُمْ  وَ سَنزَِیدُ الْمُحْسِنِینَ... (28 بقره)

آه... فقط ممنونم...

چه اشکها آه...

عادت ندارم خب!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

آبِ یخ

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

حالِ حالای من (13)

سلام

از اینجا گوش کنید یا دانلودش کنید (اگر دلتون خواست)

آلبوم: سر عشق

آهنگ: ساز و آواز (پنجمین تِرک آلبوم)

خواننده: محمدرضا شجریان

نوازنده سه تار: پرویز مشکاتیان

نوازنده نی: محمد موسوی

پی نوشت:

متأسفانه، به علت حجم بالا، نشد که این موسیقی رو آپلود کنم.

منِ حرف گوش نکن ;)

سلام

آقای سعدی، شما چجوری توی قلب آدمو میخونید و بدون حتی نیت کردن و فال گرفتن و اینا... حالِ حالِ اون موقع آدمو میگید براش؟؟؟

آقای سعدی.... ما شما رو خیلی دوست داریم.

خیلی زیاااااددددد

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم

شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

حکایتی ز دهانت به گوش جان من آمد

دگر نصیحت مردم حکایت است به گوشم

مگر تو روی بپوشی و فتنه بازنشانی

که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

من رمیده دل آن به که در سماع نیایم

که گر به پای درآیم به در بَرند به دوشم

بیا به صلح من امروز در کنار من امشب

که دیده خواب نکرده‌ست از انتظار تو دوشم

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

به زخم خورده حکایت کنم ز دست جراحت

که تندرست ملامت کند چو من بخروشم

مرا مگوی که سعدی طریق عشق رها کن

سخن چه فایده گفتن چو پند می‌ننیوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

و گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

پی نوشت:

1- آقا من شوکه م از این شعره که الان این پسره توی رادیو شب برای من خوند.....

2- آخ آخ.... "این غزل بر وزن “مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن” مطابق با ریتم “کرشمه” در دستگاه موسیقی ایرانی (مثلا ماهور) می باشد" ...... و من و ماه تولد و ماهور و تو و ..........

ما رو خر نکن!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

دوست Vs رفیق

سلام

اسمشو بگو...

به نامحرم نشونش نمیدی؟

ای من فدای تو بشم................

چه کردی با من امشب......

عااااخ......

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

رقیب آزارها فرمود و جای آشتی نگذاشت

مگر آه سحرخیزان سوی گردون نخواهد شد

مرا روز ازل کاری به جز رندی نفرمودند

هر آن قسمت که آن جا رفت از آن افزون نخواهد شد

خدا را محتسب ما را به فریاد دف و نی بخش

که ساز شرع از این افسانه بی‌قانون نخواهد شد

مجال من همین باشد که پنهان عشق او ورزم

کنار و بوس و آغوشش چه گویم چون نخواهد شد

شراب لعل و جای امن و یار مهربان ساقی

دلا کی به شود کارت اگر اکنون نخواهد شد

مشوی ای دیده نقش غم ز لوح سینه حافظ

که زخم تیغ دلدار است و رنگ خون نخواهد شد

حافظ

سال 78 - دفتر خاطرات تو

ظلم رو نمیپذیرم!

سلام

امروز (18 آذر! ) بلاخره حرف آخر رو به مدیر گفتم.

که:

1- امضاش نمیکنم چون حس حقارت بهم میده.

2- موفقیت هام چشمگیر و فوق العاده و به شدت قابل مشاهده ست.

3- دلیل اینکه از اینجا نمیرم، فقط و فقط بخاطر شماست.

4- اما حاضر نیستم بخاطر شما، پای اون برگه ی ظلم رو امضا کنم. که این کار یعنی پذیرفتنش.  و من هیچ جوره زیر بار این ظلم نمیرممممم..

پی نوشت:

حالم خوبه

;)

بیا...

سلام

وقتی دلتنگی و دلتنگی و دلتنگی و دلتنگگگگ...

استاد کاکاوند، اینو برات باز میکنه:

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

هلال عید به دور قدح اشارت کرد

ثواب روزه و حج قبول آن کس برد

که خاک میکده عشق را زیارت کرد

مقام اصلی ما گوشه خرابات است

خداش خیر دهاد آن که این عمارت کرد

بهای باده چون لعل چیست جوهر عقل

بیا که سود کسی برد کاین تجارت کرد

نماز در خم آن ابروان محرابی

کسی کند که به خون جگر طهارت کرد

فغان که نرگس جماش شیخ شهر امروز

نظر به دردکشان از سر حقارت کرد

به روی یار نظر کن ز دیده منت دار

که کار دیده نظر از سر بصارت کرد

حدیث عشق ز حافظ شنو نه از واعظ

اگر چه صنعت بسیار در عبارت کرد

"ح" vs "خ"

سلام

دیشب کشف کردم که یاس نمیتونه حرف ح/ه رو تلفظ کنه.

بسته به جای این حرف در کلمهف اون رو حدف میکنه یا "خ" تلفظ میکنه.

حالا از کجا فهمیدم؟

یه شامپو دارم که عکس باب اسفنجی روش هست و یابه عنوان اسباب بازی ازش استفاده میکنه. چون من از این موجود خوشم نمیاد، و چون داره به شدت میخنده، بهش میگم:  happy   هروقت یاس اینو میخواست میگفت: خپی!  من نمیفهمیدم. دیشب یهو حواسم به این جلب شدو شروع کردیم اسمهایی که توشون حرف ح/ه داره رو میگفتیم که تکرار کنه. و کاسکو کوچولو هرچی رو تکرار میکرد صدای جیغ و خنده ی ما بلند میشد...

خپید / خسن / خسین/ متی/ اما...

یهو مریم اسم تو رو آورد... عااااخ....

فقط چشمهام چهارتا شد و نگاهش کردم.. تکرار کرد.. و یاس، اسمتو درست گفت...

و من...

مُردم...

پی نوشت:

امشب این بازی رو با فاطمه هم انجام دادیم و نتیجه مشابه بود.

خیال بافی

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

ای صبا...

سلام

پیش نوشت:

امشب در جمع خانواده، پیشواز شب یلدا رفتیم و همه فال حافظ گرفتیم.

نیت من : ماجرای قرارداد مدرسه بود... و این شعر آمد:

ای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

زار و بیمار غمم راحت جانی به من آر

قلب بی‌حاصل ما را بزن اکسیر مراد

یعنی از خاک در دوست نشانی به من آر

در کمینگاه نظر با دل خویشم جنگ است

ز ابرو و غمزه او تیر و کمانی به من آر

در غریبی و فراق و غم دل پیر شدم

ساغر می ز کف تازه جوانی به من آر

منکران را هم از این می دو سه ساغر بچشان

وگر ایشان نستانند روانی به من آر

ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن

یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر

دلم از دست بشد دوش چو حافظ می‌گفت

کای صبا نکهتی از کوی فلانی به من آر

دوقلوهای من

سلام

دخترک هام بزرگ شده اند.

خیلی بزرگ شده اند...

جفتشون نزدیک به دو ساله هستند. و به شدت جی جی باجی...

ساعتها با هم بازی میکنند بدون هیچ مشکلی. و یک بند و بی وقفه هم دارند حرف می زنند... (گرچه که ما خیلی توجه مفهوم حرفهاشون نمیشیم اما خودشون کاملا حرف همو میفهمند)

ارتباط شون با آدمهای اطراف هم که جای خودش...

عاشقشونم...

امشب مدت زیادی با هم بودیم. و مثل دوقلوها شده بودند...

پی نوشت:

(این پست رو نوشتم که خاطره امشب ثبت بشه)

به مناسبت تولد داداش و زن داداش

عید شما مبارک

سلام

امروز از صبح دارم به این فکر میکنم که:

" بیشترین عیدی رو امروز کی میده؟"

+

آن سلطان ملت مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوه دل اولیاء، آن جگرگوشه انبیاء، آن ناقد علی، آن وارث نبی، آن عارف عاشق: جعفرالصادق رضی الله عنه.

چون ذکر او کرده شود از آن همه بود. نبینی که قومی که مذهب او دارند، مذهب دوازده امام دارند. یعنی یکی دوازده است و دوازده یکی

پی نوشت:

و ممنونم از تو

رفیق یعنی تو

سلام

ممنونم که تا این حد حواست به رفاقتمون هست

و نه همین..، حتی یک نفس از حسم نیست...

پی نوشت:

خوشحالم که اینو قبلا بهت گفته بودم و حالا دارم به مناسبت امشب اینجا مینویسمش...

کابوس!

سلام

با اینکه سه ماه هست که درگیر ماجرا قراردادِ مدرسه هستم، اما...

انگار با نوشتنش دیشب، اینجا... به غول ش اجازه دادم که خودش رو بروز بده!

یادم نمیاد که آخرین بار چه اتفاق بیرونی ای باعث شده بود که کابوس شبانه ببینم. اما دیشب با صدای جیغ و گریه خودم از خواب پریدم!!!!!!!

*** در جوابِ اصلا قراردادم رو بدید برم، لیلا گفت:" قراردادت که امضا شده بود!"  و من، فریاد میزدم که:" من که امضاش نکرده بودم!!!!  دروغگوهااا دروغگوهاااا ... یعنی چی این حرفی که تو میزنی؟؟؟؟   و بعدش توی همه ی کمدها و کشوهای دفترِ مدیر رو میگشتم بدنبال قرادادی که نمیدونم کی امضاش کرده بود!***** و توی همین حال جیغ و گریه ی عجز از خواب پریدم!  و سحر بود...

وااااا به حق خوابهای ندیده و نشنیده!!!

تا مدتها داشتم به این فکر میکردم که یعنی این مسأله تا این حد داره روح من رو آزار میده و من دارم فقط سرکوبش میکنم؟؟؟؟؟

بعد از نماز صبح، قرآن باز کردم...

این آیه آمد...

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیرٌْ مِّنهَْا وَ هُم مِّن فَزَعٍ یَوْمَئذٍ ءَامِنُونَ  -  کسانى که کار نیکى انجام دهند پاداشى بهتر از آن خواهند داشت و آنان از وحشت آن روز در امانند!

وَ مَن جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَکُبَّتْ وُجُوهُهُمْ فىِ النَّارِ هَلْ تجُْزَوْنَ إِلَّا مَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ  -  و آنها که اعمال بدى انجام دهند، به صورت در آتش افکنده مى‏شوند آیا جزایى جز آنچه عمل مى‏کردید خواهید داشت؟

آیات 89 و 90 سوره نمل

یه لبخند زدم و آرام خوابیدم... مسیری که میرم درسته :)

پی نوشت:

دوستانی که خصوصی نظر میذارید، خب چطوری جوابتون رو بدم؟

مُهر حقارت

سلام

امروز 14 آذر هست. و من هنوز اون قرارداد لعنتی رو امضا نکرده ام..................... ...

نمیخوام با این شزایط امضاش کنم... مطلقا نمیخوام...

L90

سلام

ال نود سفید با یه پلاک جدید... خوش آمدی به خونمون...

ایشالا چرخِت برامون بچرخه و باهات سفرهای دوردنیا بریم... جاهای دور و عجیب و جالب...

پی نوشت:

خوشحالم که حسم رو نسبت بهش مفصللل برات نوشتم و بعد گفتم...

شلوغ

سلام

از زمان برگشتن از سفر اربعین، اونقدر فشار کاری م زیاد هست که هنوز فرصت نکرده ام که هیچ گزارشی از اون سفر بنویسم...

تکالیف دانشگاه  /  طرح سوالات و آزمون های جورواجور مدرسه / کلاسهای پشت سر هم/ و...  کمترین فرصت رو برام ایجاد کرده.

هنوز ایام امتحانها نرسیده. و من مثلا امیدوارم که توی هفته ی آینده یه کمی خلوت تر بشم!

یعنی ممکنه؟

پی نوشت:

حالا توی این اوضاع، فکرم عجیب درگیر تدارکات مراسم تولدته...

Hug

حالا، تو بگو

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

روز شادی ملی

سلام

چطوری میشه بعد از 20 سال همچنان خاطره ی یک اتفاق قلبت رو پر از شادی کنه؟؟؟

ممنونم از عزیزانم در رادیو شب سه شنبه ها (که با همه ی شبهای دیگه برام اساسا متفاوته...) که خاطره ی 8 آذر 76 رو مرور کردند و باز هم پر از شادی و هیجان و تپش قلب شدم...

کار زیاد

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

رنج

طاقت نمی‌آرم ، تو که می‌دانی از دیشب
باید چه رنجی برده باشم ، بی تو ، تا امشب

محمدعلی بهمنی

فال حافظ که بگیرند همه می فهمند / کار عاشق فقط ای کاش به یلدا نرسد

سلام

اولین شنبه ی رادیو شب... استاد کاکاوند و فال حافظ ...  و تو...

سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند

به فتراک جفا دل‌ها چو بربندند بربندند

ز زلف عنبرین جان‌ها چو بگشایند بفشانند

به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند

نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند

سرشک گوشه گیران را چو دریابند در یابند

رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند

ز چشمم لعل رمانی چو می‌خندند می‌بارند

ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند

دوای درد عاشق را کسی کو سهل پندارد

ز فکر آنان که در تدبیر درمانند در مانند

چو منصور از مراد آنان که بردارند بر دارند

بدین درگاه حافظ را چو می‌خوانند می‌رانند

در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند

که با این درد اگر دربند درمانند درمانند

نظری

یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

رقم مهر تو بر چهره ما پیدا بود

یاد باد آن که چو چشمت به عتابم می‌کشت

معجز عیسویت در لب شکرخا بود

یاد باد آن که صبوحی زده در مجلس انس

جز من و یار نبودیم و خدا با ما بود

یاد باد آن که رخت شمع طرب می‌افروخت

وین دل سوخته پروانه ناپروا بود

یاد باد آن که در آن بزمگه خلق و ادب

آن که او خنده مستانه زدی صهبا بود

یاد باد آن که چو یاقوت قدح خنده زدی

در میان من و لعل تو حکایت‌ها بود

یاد باد آن که نگارم چو کمر بربستی

در رکابش مه نو پیک جهان پیما بود

یاد باد آن که خرابات نشین بودم و مست

وآنچه در مسجدم امروز کم است آنجا بود

یاد باد آن که به اصلاح شما می‌شد راست

نظم هر گوهر ناسفته که حافظ را بود

آقای حافظ

درخت آرزوها

سلام

درخت آرزوها، یه جاییه که همه ی آدمها زیرش نشسته اند.

هر آرزویی کنی، برآورده میشه.

پس حواست باشه چی میخوای...

همین الان برآورده میشه...

جواستو جمع کن

;)

و این حق ِ... میرسیم بهش... که لیلة الرغایب یک شب نیست. هر نفس... او منتظره که تو طلب کنی و بهت بده...

چون حیّ ِ ، چون رحمان ِ، چون فیاّض ِ

او میده... میده...

این حرفها هم چرت و پرته که: اگر لیاقت داشته باشیم و اگر سعادت داشته باشیم و این مزخرفات...

نه لیاقت میخواد... نه سعادت میخواد... نه توی این خماری ها میذاری بمونی...

دادِ او را قابلیت، شرط نیست بلکه شرط ِ قابلیت، داد ِ اوست...

اصلا وقتی داد، یعنی قابلیتش رو داری...

پی نوشت:

سهل و آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع

سخت می گیرد جهان بر مردمان سخت گیر

آخه به من بگو:" چطور میشه عاشق تو نشد... نبود...  نموند..."

مستدام

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید