سلام
دارم بی صبری میکنم. بی تابی میکنم.
و تو مدام من رو به صبر دعوت میکنی.
و بهت اعتماد دارم.
پس لطفا صبرم رو زیاد کن خدایا...
دعای 7 صحیفه سجادیه
دعای حضرت هنگام رخ داد حادثه‌ها
یَا مَنْ تُحَلّ بِهِ عُقَدُ الْمَکَارِهِ، وَ یَا مَنْ یَفْثَأُ بِهِ حَدّ
الشّدَائِدِ، وَ یَا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَی رَوْحِ
الْفَرَجِ. ذَلّتْ لِقُدْرَتِکَ الصّعَابُ، وَ تَسَبّبَتْ بِلُطْفِکَ
الْأَسْبَابُ، وَ جَرَی بِقُدرَتِکَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَی
إِرَادَتِکَ الْأَشْیَاءُ. فَهِیَ بِمَشِیّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ
مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ
الْمَدْعُوّ لِلْمُهِمّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمّاتِ، لَا
یَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا یَنْکَشِفُ مِنْهَا إِلّا
مَا کَشَفْت
وَ قَدْ نَزَلَ بِی یَا رَبّ مَا قَدْ تَکَأّدَنِی ثِقْلُهُ، وَ أَلَمّ بِی
مَا قَدْ بَهَظَنِی حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِکَ أَوْرَدْتَهُ عَلَیّ وَ
بِسُلْطَانِکَ وَجّهْتَهُ إِلَیّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا
صَارِفَ لِمَا وَجّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا
مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُیَسّرَ لِمَا عَسّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ
لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلّ عَلَی مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِی یَا رَبّ
بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ، وَ اکْسِرْ عَنّی سُلْطَانَ الْهَمّ
بِحَوْلِکَ، وَ أَنِلْنِی حُسْنَ النّظَرِ فِیمَا شَکَوْتُ، وَ أَذِقْنِی
حَلَاوَةَ الصّنْعِ فِیمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً
وَ فَرَجاً هَنِیئاً، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً. وَ
لَا تَشْغَلْنِی بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ
اسْتِعْمَالِ سُنّتِکَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِی یَا رَبّ ذَرْعاً،
وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَیّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ
عَلَی کَشْفِ مَا مُنِیتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِیهِ، فَافْعَلْ
بِی ذَلِکَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، یَا ذَا الْعَرْشِ
الْعَظِیمِ.
ترجمه:
(1) ای آن که گره های ناگواراییها به وسیله او بازمی گردد ، و ای آن که
تندی سختیها به او شکسته می شود ، و ای آن که رهایی یافتن از گرفتاریها و
رفتن به سوی آسایش فراخی ، از او درخواست می گردد
(2) کارهای دشوار به قدرت و توانایی تو آسان شده ، و به لطف و توفیق ( از
جانب ) تو اسباب ( هر کاری ) سبب گردیده ، و مقدر شده بر اثر قدرت تو جاری و
برقرار گشته ، و اشیاء بر وفق اراده و خواست تو به کار رفته اند
(3) پس آن اشیاء به اراده تو بی گفتنت فرمان بردار ، و به خواست تو بی نهی و
بازداشتنت بازداشته اند ( در قرآن کریم " سوره 16 ، آیه 40 " فرماید :
انما قولنا لشئ اذا اردناه ان نقول له کن فیکون یعنی جز این نیست که گفتار
ما به چیزی هنگامی که اراده نماییم به اینکه به آن بگوییم موجود باش " بی
گفتن و بی درنگ " موجود می شود
(4) تویی که برای ( آسان کردن ) دشواریها خوانده می شوی ، و تو در سختیها
پناهگاهی ، از آنها دور نمی شود جز آن سختی که تو دور نمایی ، و از آنها
برطرف نمی گرد و جز آن را که تو برطرف کنی
(5) و ای پروردگار بر من فرود آمده چیزی ( بلا و گرفتاری ) که سنگینی آن
مرا دشوار است ، و به من رسیده چیزی که زیر بار رفتن آن مرا وامانده کرده
(6) و تو به قدرت خود آن را بر من رسانیده ای ، و به سلطنت و تواناییت آن را به من متوجه گردانیده ای
(7) پس برای آنچه به من رسانده ای برگرداننده و برای آنچه متوجه ساخته ای
دفع کننده و برای آنچه بسته ای گشاینده و برای آنچه گشوده ای بستنده و برای
آنچه دشوار کرده ای آسان کننده و برای آن که خوار کرده ای یاری دهنده ای
نمی باشد ( در قرآن کریم " سوره 10 ، آیه 107 " فرماید : وان یمسسک الله
بضر فلا کاشف له الا هو وان یردک بخیر فلا راد لفضله یعنی و اگر خدا ضرر و
زیانی به تو رساند جز او کسی نتواند آن را دفع کند ، و اگر خیر و نیکی برای
تو خواهد فضل و احسان او را جلوگیری نیست . و " سوره 3 ، آیه 160 " فرماید
: ان ینصرکم الله فلا غالب لکم وان یخذلکم فمن ذا الذی ینصرکم من بعده
یعنی اگر شما را خدا یاری کند کسی بر شما غلبه و تسلط نیابد ، و اگر
خوارتان گرداند کیست که بعد از او " بتواند " شما را یاری کند ؟ )
(8) پس بر محمد و آل او درود فرست ، و ای پروردگار در آسایش را به فضل خود
به روی من باز کن ، و تسلط غم و اندوه را به قوت و توانایی خود شکست ده (
از بین ببر ) و به من در آنچه شکوه دارم حسن نظر داشته باش و در آنچه
درخواست نمودم شیرینی بخشش ( خود ) را به من بچشان ، و از جانب خویش رحمت و
گشایش بی رنج به من ببخش ، و از نزد خود به زودی رهایی یافتن ( از
گرفتاریها) را برای من قرار ده
(9) و من را به سبب غم و اندوه از رعایت و حفظ واجبات و به کار بستن سنت خود (مستحبات) باز مدار
(10) پس ای پروردگار به آنچه به من رسیده طاقت ندارم ، و به آنچه به من
روآورده پر از غم و اندوه گشته ام ، و تو بر دفع غم و اندوهی که به آن
گرفتار و بر دفع آنچه در آن افتاده ام توانایی ، پس آن گرفتاری را از من
دور کن اگر چه از جانب تو شایسته آن نباشم ای صاحب عرش و تخت بزرگ (اشاره
به این که همه اشیاء تحت قدرت اوست ، زیرا او صاحب عرش عظیم است که آن به
هر چیز احاطه دارد).
