نفرت را تجربه کن و بعد دور بریز

سلام

توی این ده سال اخیر آدمهای زیادی رو از زندگی م حذف کردم از بس بهم آسیب زده اند. از دوست و فامیل و خویشاوندان گرفته تا آدمهای فضای مجازی.

اما این اواخر هر از چند وقت یکبار با برخی از اون آدمها مواجه میشم و انگار نه انگار که چی سرم آورده اند! هیچ حس نفرتی ازشون ندارم. یه حس مسالمت آمیز آرام. یه چیزی که خوبه. و آرامه. و آرامش بخشه.

نفرت چیز بدیه. و من دوست ندارم این حس رو نسبت به هیچ کسی داشته باشم.

اصلا، حیف حجم قلب و احساس آدم نیست که از نفرت پُر بشه؟!

پی نوشت:
البته به تجربه بهم ثابت شده که اگه اجازه بدی که حس نفرت رو با همه ی وجودت تجربه کنی و بچشی. و مانعش نشی، بر اثر گذشت زمان (که خیلی هم زود اتفاق میفته) به کلی از بین میره و جاش رو یه حس خوب میگیره.